فرزانه قائمی زاده؛ امید بهمنی
چکیده
در مناطقی که تعادل تغذیه و تخلیه طبیعی آبخوان از بین میرود، افت شدید سطح آب زیرزمینی سبب تغییرات کمّی وکیفی منابع آب میگردد، بنابراین استفاده از طرحهای تغذیه مصنوعی به عنوان شیوه مطلوب مدیریتی ضروری به نظر میرسد. در این میان استفاده از منطق فازی به منظور تعیین مناطق مساعد تغذیه مصنوعی آبخوان میتواند نتایج مطلوبی را به ...
بیشتر
در مناطقی که تعادل تغذیه و تخلیه طبیعی آبخوان از بین میرود، افت شدید سطح آب زیرزمینی سبب تغییرات کمّی وکیفی منابع آب میگردد، بنابراین استفاده از طرحهای تغذیه مصنوعی به عنوان شیوه مطلوب مدیریتی ضروری به نظر میرسد. در این میان استفاده از منطق فازی به منظور تعیین مناطق مساعد تغذیه مصنوعی آبخوان میتواند نتایج مطلوبی را به همراه داشته باشد. در تحقیق حاضر با استفاده از ادغام الگوهای فازی در محیط سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) امکان اجرای طرحهای تغذیه مصنوعی در محدوده آبخوان دشت نهاوند واقع در آبخوان استان همدان مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور از 7 لایه اطلاعاتی شامل ضخامت آبخوان، کیفیت آبخوان، کاربری اراضی، شیب عمومی حوزه آبریز، نفوذپذیری سطحی، تغذیه خالص و قابلیت انتقال استفاده شد. بررسی نقشههای محاسبه شده نشان داد که در مجموع 5/94 درصد اراضی (معادل 27/12 کیلومتر مربع از مساحت آبخوان) که به صورت پراکنده گسترده شدهاند، دارای رتبه خوب و خیلی خوب از نظر اجرای عملیات تغذیه آبخوان میباشند. در نهایت 17 نقطه در نواحی مذکور به عنوان نقاط عملی مورد استفاده در تغذیه آبخوان تعیین و پیشنهاد گردید.